Załamanie czasu
Pamiętasz historię o stłuczonej szklance?
Ludzie się ciągle spieszą. Każdy musi gdzieś zdążyć, gdzieś biegnie...
Twoja zewnętrzność - fizyczność jest za szybka w stosunku do wewnętrzności - myśli.
Artur Gadowski z "Ira" śpiewa o tym w kawałku " Trochę wolniej":
...Ludzie biegną
Pan, co krzyczy też...
Już o jeden krok przed tobą jest.
Modna pani nie chce spóźnić się
Bo podwyżkę miał dać jej szef.
Młody tata trzeci etat ma
W domu zdąży tylko spać.
Każdy pędem, bo ucieka czas.
Przecież tyle tu ważnych spraw!...
Trochę wolniej!
Po co gonić tak?...
W imię czego tracić głowę?
Trochę wolniej!
Życie ma swój smak!
Noga z gazu - zobacz coś choć raz.
Ja o tym smaku chcę napisać...
Każdy się gdzieś spieszy - chce gdzieś zdążyć.
Gadowski uświadamia ludziom, że pośpiech niszczy cały urok życia, smak chwili...
Jeżeli "rozbijemy szklankę" - niecierpliwimy się i wkurzamy, bo chcemy przeskoczyć czas. "Rozbita szklanka" zatrzymuje nas wbrew naszym planom.
Tak naprawdę - tego problemu nie ma.
Ludzie sami sobie go stwarzają we własnej wyobraźni.
Gdzieś się spieszymy, czasami sami nawet nie wiemy, gdzie...
Chcemy mieć wszystko " na wczoraj".
Dlatego "... gdy klapki na oczach masz - co zobaczyć chcesz?...
Życie ma barwy i kształt!
Porozglądaj się...!"
Spieszymy się tak bardzo, że nie mamy czasu zastanowić się nad tym - gdzie?...
Tak naprawdę, to ten nasz pośpiech rodzi się w mózgu i na poziomie mózgu istnieje. Tak naprawdę nasz mózg się spieszy, a my fizycznie - nie zawsze...
Przykłady z życia:
- Jesz tak szybko, że nie zwracasz nawet uwagi - co i w jakiej jakości - byleby sprawnie i skutecznie zaspokoić głód...
- Tak szybko żyjesz, że nie zdążysz tego życia posmakować...
- Nie masz czasu na refleksję ani poczucie szacunku do siebie i innych.
- Nie chcesz żyć teraźniejszością, tylko dążysz do celu nawet go... nie znając...
Co daje ci takie życie?
Jak wiele ci zabiera z tego, co możesz mieć?
"...Porozglądaj się!!!"